 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
І неба хмурна пазірае,
Спусьціўшы ўніз туман-імжу,
І кропіць дождж без канца-краю,
А пра сябе я што скажу?
І мне нявесела. Спакою
Ня знае сэрца ўжо даўно.
Нецерпяліваю рукою
Разьбіта цэльнасьці зьвяно.
Я ж тую руку з сэрцам шчырым
Благаслаўляў, як Божы дар.
Ня ведаў я, што стаў над вірам,
Дзе шмат прапала маіх мар.
І знаю я, што больш ня стрэну
Сугучнай сэрцу цеплыні,
Бо не прайду я тую сьцену,
Што засланіла мае дні.
Спаткаўся нібы з роднай хваляй,
Ды кінут ёю на пясок.
Ну што ж? Пайду ў раздум’і далей,
Хоць смутак-жаль мой і глыбок.
1943
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
|
