РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Якуб Колас
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
М. Д. М.
Я радасьці большай ня ведаў бы ў сьвеце,
      Каб толькі была ты здарова.
Ачуньвай жа, зорка, ачуньвай, мой квеце,
      Пачуй маё шчырае слова!
 
Вясна пазірае з высокага неба,
      У сонцавых косах іскрыцца.
З-пад сьнегу выходзіць зьнямелая глеба,
      Расплюшчвае вочы крыніца.
 
І хата ўжо блізка, і лес наш духмяны
      Пах смолак зычліва струменіць.
Няхай жа загояцца болі і раны
      І сыдуць панурыя цені.
 
Вясна расчыняе наўсьцяж аканіцы
      І сьцеле на дол аксаміты.
Зачэрпвай жа сілы з гаючай крыніцы,
      Зь зямлі нашай, горам спавітай!
 
Распусьціцца лісьце на белай бярозе,
      І ляжа прад намі шлях новы.
Дык рана яшчэ прыставаць у дарозе,
      Ня ўсе нашы сказаны словы.
 
Я радасьці большай ня ведаў бы ў сьвеце,
      Каб толькі была ты здарова.
Ачуньвай жа, зорка, ачуньвай, мой квеце,
      Пачуй маё шчырае слова!
 
1945
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2022. Беларусь, Менск.