|
Баляда Еўфрасіньні Полацкая
|
|
каля 1101 – 23 ці 25.05.1167
|
Ад Полацка да Іерусаліма,
Нібы сьвяты агонь, твая дарога.
У сэрцы і за сьпінаю – Радзіма
І прад табою Бог і ўсё ад Бога...
І не шкадуеш ты, што ў цеснай кельлі
Жывеш, ня просячы сабе нічога,
І думаеш пра родны край і Бога
Каля вакна, дзе галубы паселі,
І слухаюць малітвы, і ўзьлятаюць
Над Беларусьсю, да якой шукаюць
Усе дарог, каму ёсьць не за морам,
А тут зямное шчасьце, безь якога
Ня стаць тутэйшым і ня стаць сьвятою...
Нібы малітва, праз жыцьцё дарога
Твая не зарасьце палын-травою,
А стане вечным крыжам Еўфрасіньні,
Які шукаць, губляць, ізноў знаходзіць
Нам на зямлі, якую не пакіне
Ніколі Бог, бо Ён жыве ў народзе,
Як ты жывеш у нашае Айчыне...
25.II.2009.
|
|
