|
Баляда Аркадзя Смоліча
|
|
17.09.1891 – 17.06.1938
|
...Ну а заўтра цябе расстраляюць,
І ніхто страшны стрэл не пачуе.
Твае зоры зь нябёс паўпадаюць,
Тваё сонца ў табе адначуе,
І зноў будзе яно за лясамі,
Над зямлёй, дзе сівее курганьне,
Дзе азёры, палі з валунамі,
Дзе яшчэ рута-мята ня вяне,
Дзе зубры Белавежу вартуюць
І дзе лён, як тутэйшае мора,
Празь якое сьцяжыны прастуюць,
Нам яднаючы заўтра і ўчора.
І ты верыш, што прыйдзе той час –
Беларусь перастане быць краем
Невядомым і бедным для нас,
Праз свой край мы Эўропу спазнаем.
Але заўтра цябе расстраляюць,
Нібы выб’юць з падмурка цагліну
Храма белага, дзе ўжо сьпяваюць
Пра свабодную нашу Айчыну.
8.X.2008.
|
|
