...На вадзе не запісаць малітву,
А малітву, як на д’ябла брытву,
У душы да сьмерці пранасіць.
І маліцца адзінока ў Храме,
І маліцца з божымі людзямі,
Быццам бы ваду жывую піць.
Не чакаць за грэшнасьць дараваньня.
Як у кожнай ночы сьпіць сьвітаньне,
Так у кожным з нас жыве любоў.
Ты запішаш на вадзе малітву,
Аб яе паранісься, як брытву,
І ў табе малітвай стане кроў.
6.IV.2008.
|
|
