Канчаецца дваццатае стагодзьдзе,
Нібы жыцьцё канчаецца зусім,
Нібы над вогнішчам аціхлым дым,
Нібы дарога на вясновым лёдзе,
Канчаецца дваццатае стагодзьдзе.
І ты глядзіш на сьвет, як дамавіну,
Дзе 'шчэ ня ўсё зьмярцьвела, адцьвіло,
Дзе нашых дзён самотнае сьвятло
Анёлы носяць Богу, быццам гліну,
І ты глядзіш на сьвет, як дамавіну.
Канчаецца дваццатае стагодзьдзе,
Нібы ў пустэльні шлях за небасхіл,
Нібыта з-пад вазоў дзядоўскіх пыл,
Нібыта крык у зьнішчанай прыродзе,
Канчаецца дваццатае стагодзьдзе.
|
|
