Мы сабе прыдумалі Кітай,
Жоўты, як наш жоўты папугай,
Для якога белая Эўропа,
Як для Адысея Пенелопа,
Недзе там далёка за гарой.
Нам ня трапіць у Кітай з табой,
Бо і так народу там хапае
Ды і тут ніхто нас не чапае.
Рыбу ў Хуанхэ нам не лавіць,
Па Шаўковым шляху не хадзіць,
Бо мы тут прыдумалі Кітай
І на кухні п’ем кітайскі чай,
І, будуючы з цытат сьцяну,
Мы вядзём сусьветную вайну,
У якой ня выжыве й Кітай,
Толькі застанецца папугай,
Жоўты, як кітайскі мандарын,
І паўрускі, быццам бы Харбін...
Мы сабе прыдумалі Кітай...
Хочаш – будзь тут з намі,
Хочаш – уцякай!
|
|
