РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Цётка
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Артыст грайка
Скрыпка грае, скрыпка скача,
А музыка ў душы плача,
Сьцісне струны, смыкам жахне,
Аж ад болю народ ахне.
Чорны вочы блісь сьлязою,
Струны стогнуць пад рукою,
Сам музыка з скрыпкай зьліўся
I, як вецер, ў неба ўзьвіўся,
Весь у песьні, весь у тоне,
То сьмяецца, то зноў стоне,
То людзей усіх абніме,
То адступіць, камень кіне.
Во, глядзі, па горах скача,
Мігам сеў на скале, плача,
Сьлёзы збрызнуў, гоп у мора;
Як маланка на прасторы,
Сьвеце, гасьне, ціхне, млее,
Ўместа агню іскра тлее.
Рука стала, смык згастрыўся
I, як зьмяя, ў скрыпку ўпіўся.
Што зайграе, што забае,
Сам артыста толькі знае.
 
1906
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2022. Беларусь, Менск.