RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Ciotka
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
«Łučynka»
Z «Łučynkaj» pavołi ŭ zimovuju nočku
Z chaty da chaty pojdziem šukać,
Mabyć, zabyty ludźmi u kutočku,
Chłopiec-sirotka dzie choča čytać.
 
Moža, dziaŭčyna, spraŭšy kudzielku,
Budzie ŭ zapiečku markotna siadzieć
Abo ŭ zimovuju nudnu niadzielku
Praz vybitu šybu na pole hladzieć.
 
Padojdziem da ich my z «Łučynkaj», paśviecim,
Ab rodnaj staroncy ścikavima ich, –
Moža, z «Łučynkaj» iskry raźniecim
U dumkach i ŭ sercach sił maładych.
 
I mo z «Łučynki» iskry haračy
Aśvieciać ciomny chłopcaŭ kutok
I raspramieniać vočy dajaŭčaci, –
Achvotniej siadzie praści lanok.
 
Pavołi, cicha, u roŭnaj miery
Budziem z «Łučynkaj» napierad śpiašać –
Ź vioski u viosku, praz kožnyja dźviery
Kłikać, kab moładź śviatło vyjšła ŭziać.
 
Moładź, vy – siła ŭ kožnaje chacie,
Vy – soniejka, radaść dla baćki, dla maci,
Vučycieś, starajcieś, bahaćcieś u siły,
Bo ždže vas z nadziejaju kraj naš radzimy.
 
1914
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.