 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Як лёс, шалее завіруха –
Аж сьлёзы высьпелі ў вачах.
Вандроўнік, бачыш?
Да прытулку
Табе агеньчык меціць шлях.
Не, нездарма міргала сьвечка!
Пашана хаце – добры госьць!
Заходзь, вандроўны чалавеча,
І ў бесьсьмяротнасьць уваходзь!
На Белай Русі – век завеі.
Зацішка нам не прычакаць.
Галота казкай сэрца грэе.
Дазвольце казку распачаць.
Эх, браце!
Часу сьнег няўмольны
Засыпле ўсё – і тут, і там.
На Белай Русі – белым полем
Застацца вам, застацца нам.
І тое, што цяпер гаворыш,
Чужою мовай замяце...
А ты запісвай – пра паморак,
Пра лесуна і пра чарцей...
Нас тут сагнала завіруха,
І ў нас ёсьць келіх – і агонь,
І сьвечка на акне варушыць
Сваю маленькую далонь,
І новы госьць ужо ля брамы,
Прыйшоў на ласку і цяпло...
...І Беларусь плыве над намі –
Завеі белае крыло.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
