Вецер з боку мора, вецер з боку сонца – Гэты ж, як і з боку вечных халадоў. Добры а ці грэшны – быў бы толькі моцны – Цар увойдзе ў шаты летапісных сноў. Выкрасьліць ня зможаш і забыць ня зможаш Роспачных учынкаў, сьсечанай травы. Назва дробнай рэчы, ці партрэт на грошах, Ці пліта ў падлозе гарадской царквы, Полымя гатычнай небаноснай цэглы І барочны мармур, гладкі, як вада, – Добрага ці злога – а імя пацьвердзіць, Дойліда забудуць – ды не ўладара. Вецер буйных лёсаў, што кідае ветразь За любым жаданьнем княскае душы, Топіць толькі хілых, толькі моцным верыць. Той, хто даплывае, – будзе ў песьнях жыць.
|
|