 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Рабам так страшна волю мець –
Напэўна, так, як лёду – таяць.
І бранзалетаў танных медзь
Навечна скуру іх прыпаліць.
Плывуць галеры на праліў,
І піраміды неба колюць.
Хто між рабамі вольны быў –
Адны пяскі ды грыфы помняць.
Што ж нам рабіць – з жывой душой,
У сьвеце злым і безнадзейным,
Пад небам памяці чужой,
Якое цісьне: «Будзь бязьдзейным!»
Што – воля? Хто яе спазнаў?
Ні дзед, ні прадзед, ні прапрадзед.
І раб ланцуг пацалаваў
Зь вільготнай радасьцю ў паглядзе.
Плывуць галеры. Сфінкс глядзіць
Паўзьверх стамлёнага натоўпу.
Ня можаш волі не любіць –
Ня блытай Афрыку з Эўропай!
17.III.1991.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
