РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Людміла Рублеўская
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Два салаўі
Калыханку зямной прыгажосьці і смутку
Салавей імпэратару больш не сьпявае,
Ціха круцяцца колы –
                                                нягож не па бруку,
Па разьбітых дарогах каханага краю.
Для вандроўных артыстаў закрыты сталіцы.
Толькі штучныя птахі ня ведаюць межаў.
Сьветлы князь на мядзьведзях па солі імчыцца,
Ад халопскіх «віватаў»
                                                  уздрыгваюць вежы.
Лепей збочыць.
Ня ў княскіх аздобленых клетках
Салаўіная песьня ліецца на золку.
Калыхае дарога загадку Сусьвету,
Нашы колы грукочуць
                                                  ад баляў далёка.
І блазенскі Хрыстос
                                            у вазку балаганным
Сам сабе крыж рыхтуе
                                                  і марыць пра зоры.
Завадны салавей расьпявае старанна
У палацавай мёртвай замкнёнай прасторы.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.