РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Славамір Адамовіч
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Ядлоўцаваму кусту
У ігліцы тваёй захаваўся ўздых чысьціні.
Мне здаецца, апошні.
                                                Так жаласна каня крычыдь.
Нехта ў матчынай хаце на захад вакно расчыніў,
каб у промнях крывавых
                                                        палёт кажаноў прасачыць.
 
Чуеш стогны? То крушні ўлягаюцца спаць.
Вунь кеменьні наверсе варушацца, як шчанюкі.
I на вейцы ў зьвярыны
                                                    аб літасьці сьлёзы трымцяць.
I ад вільгаці мякнуць барознаў груды-камлюкі.
 
Ты расьцеш на зямлі, да якой прырастаю і я.
Ты аўтар мой зялёны, прыстанак лятункаў і мар.
А яшчэ, можа, дуб сярод купін ды звон ручая,
і забыты ратаем, зарослы травою папар.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.