Змачу пёрка ў атрамэнту
Ды як чыркну па паперы, –
Крэнту-мэнту, крэнту-мэнту, –
Як быкі, стаяць літэры!
Глянем, у адной зь іх кучы
Прачытаем: «усе брацьці!»
У другой – гоман траскучы:
«Няма невукаў у хаце!»
А ўжо ў трэцяй дык свабоду
Бачыш вольную пад неба;
А ў чацьвертай – «для народу
Досыць грошы, досыць хлеба!».
А хто гэта прачытае,
Скажа: добра напісана;
Скажа: нешта й мужык знае,
Дарма, што бядней ад пана!
Дык калі вось атрамэнту
Крыху выльлю на паперы, –
Крэнту-мэнту, крэнту-мэнту, –
Як быкі, стаяць літэры.
[1905–1907]
|
|
