Ляціць недапалак ды думае:
«Толькі ня ў сьметніцу. Не, ня трапіў! А то якое
ж гэта прыніжэньне парахнець сярод смуроду мёрт-
вых целаў супляменьнікаў. А так, можна сказаць,
жыцьцё ўдалося: былі і напал, і палёт, і велічны скон
у нетаропкім затуханьні на вільготным ходніку, ад-
чуваючы еднасьць з ранішнімі ліхтарамі.....»
|
|
