I lublu ž ja, lublu
Hetu volu svaju!
Ziamloj lahu ŭ ziamlu –
Vaźmu volu svaju.
Našto sokałam być,
Tak vysoka latać, –
Tolki b volaju žyć,
Tolki b putaŭ nia znać.
Ech, kab tak raskavaŭ
Pietłi ŭsie ŭ łancuhu, –
Ja b usim pakazaŭ,
Jak być volnym mahu!
Ziamloj lahu ŭ ziamlu,
Ale pierš prapiaju,
Jak ja volu lublu,
Hetu volu svaju!
[1905–1907]
|
|
