РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Я мужык-беларус...
Я мужык-беларус, –
Пан сахі і касы;
Цёмен сам, белы вус,
Пядзі дзьве валасы.
 
Бацькам голад мне быў,
Гадаваў і карміў,
Бяда маткай была,
Праца сілу дала.
 
Хоць пагарду цярплю, –
Мушу быць глух і нем;
Хоць сьвет хлебам кармлю, –
Сам мякіначку ем.
 
Зь цяжкай працы маей
Карыстаюць усе,
Толькі мне за яе
Няма дзякуй нідзе.
 
Глянь, высокенькі бор,
Вокам нельга прабіць;
Загудзеў мой тапор, -
Як блін поле ляжыць.
 
Сошку з вышак сьцягнуў,
Кабылічку ўшчаміў,
Плечы трохі прыгнуў, –
Лес на пахань зрабіў!
 
Дый засеяў кусок,
Потым з жонкай пажаў...
Пан пшанічкі тачок –
Люба глянуць – наклаў.
 
Дык вось, людцы, які
Я мужык-беларус!
Пад ілбом сінякі,
Цёмен сам, белы вус.
 
Эй, каб цёмен ня быў,
Чытаць кніжкі умеў, –
Я б і долю здабыў,
Я б і песенькі пеў!
 
Я б патрапіў сказаць,
Што і я – чалавек,
Што і мне гараваць
Надаела ўвесь век.
 
[1905–1907]
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2022. Беларусь, Менск.