Калі наведаецца адвячорак У мой настрой, – А мой настрой, як сад, Дзе дрэвам Цяжкавата без падпорак, Як сэрцу ад пустых парад, Ад звад, – Тады самоту пільную вітаю – Нідзе ня дзецца ад яе вачэй, – І малітоўнік вечнасьці гартаю, І не здымаю груз гадоў з плячэй. Калі наведаецца адвячорак Намацаць сьцежку Для сьляпой начы, Я натрасу, Як тых арэхаў, зорак, Табе сьвятло ў паглядзе Несучы, – Каб не блукала ты У былых мясьцінах, Успамінаючы пра тыя дні, Калі маланка нас употай ксьціла, Калі шапталі ліўню: – Захіні!
|
|