Натуршчыкі, падзёншчыкі мастацтва,
Супернікі натурыстых майстроў,
Вам лёс дазволіў сьведкамі застацца
І перажыць уладу ўладароў.
Вы захавалі мудрае вар’яцтва,
Зьдзівіўшыся, зьдзіўляць усіх наноў,
Ад тлену ратаваць і ратавацца,
За жабракоў адказваць, за паноў.
Прыйшоўшы з Лёнданаў,
З Бычкоў, з Парыжаў,
Цярпелі ўсё, а дух і нораў выжыў.
Вы за натуру мелі медзякі.
А потым вас шаноўна несьлі ў храмы,
Не шкадавалі пазалот на рамы,
Каб за сваіх прызналі вас вякі.
|
|
