У новым раёне, яшчэ негасьцінным,
І храмаў няма, і няма магазінаў,
I цісьнецца лес абкарнаны да неба,
I храмаў няма...
Бо, гавораць, ня трэба.
У новым раёне – з выгодамі хаты.
Знутры – хто там бачыў,
ды звонку – палаты.
Культура і мяса – у цэнтры, бясспрэчна.
Там храмы апошнія гаснуць, як сьвечкі.
Там брук – пад асфальтам
і косьці – пад брукам,
Там – ціша стагодзьдзяў, сучаснасьці –
грукат.
Там – памяці храм, што па цёмных законах
Не запланаваны ў сучасных раёнах
I, цалкам падобна, руйнуецца ў цэнтры.
...Бы кроў на пяску –
пашчапаная цэгла
У новым раёне, дзе сьветлыя вокны,
Дзе моляцца сонцу
старыя з балконаў,
Дзе сонца за лес апускаецца чорны,
Бы падае купал царквы залачоны.
|
|
