 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Гэты вецер – апошні мой вецер,
апошні мой дзень.
Заўтра ператваруся ў істоту
з праграмаю «Выжыць».
Колькі можна аплакваць
бяздушша, бязьлітаснасьць бліжніх
І мяне не пазнае назаўтра
уласны мой цень.
Я ня буду стаяць убаку
ад гарластай чаргі.
Я на брудную лаянку
стану нарэшце адказваць.
Я зраблюся вясёлай,
апранутай добра, рухавай,
Гэта буду ня я –
але тут не патрэбна такіх.
Вецер,
вецер,
заплаканы вецер,
апошні сьвяты...
Як душа памірае пакутна –
і вольнае цела.
Я зьмяшаюся заўтра
з натоўпам людзей азьвярэлых.
Не,
найлепей зраблюся
асеньнім лістом залатым.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
