«Як ляцела ў сукротным зьмярканьні,
Дзе Югася так волка спала,
У сутонках шукала таланьня,
Ды раптоўна цябе я знайшла.
Твае ўводныя промні схапілі,
Абвінулі, далі мне спадзеў,
Але сукам сваім жоўтым вокам
На усіх і на ўсё ты глядзеў.
Я не звоглена, я не забіта,
Няма скаргаў, жыву як жыла...» –
Стрэлка словы ў ліхтар прасіпела
І нагамі дадому пайшла...
|
|
