Вы зьведалі гэта –
У розгары лета
Пабыць неспадзеўна
На краі дажджу?
Вы скажаце, пэўна,
Што вам давялося
Ня раз і ня двойчы
На краі бываць –
На краі бяздоньня,
Над чортавай прорвай,
На краі зьнявер’я
I роспачы чорнай,
На краі няшчасьця
I нават на краі
Уласнай магілы
Стаялі...
Ну, што ж!
Ну, добра, ну, значыць,
Ваш лёс літасьцівы,
Але – ці былі вы
На краі дажджу?
Як не – то паверце,
Ня можаце знаць вы,
Што робіцца з сэрцам
На краі дажджу.
I я вам жадаю
Ня вечнага раю –
Жадаю імгненьня
На краі дажджу!..
1991
|
|
