Апошні, так... Вышэй – карніз,
Паддашша, дах і – неба ў зорах.
Сьпяшайся! Ліфт чакае – ўніз,
Туды, дзе выйсьце ў вечны горад.
Ашляхне, сыдзе крыўдаў шквал.
Аціхне думак тлумны вэрхал...
Адно б ня зьехаць у падвал –
З-пад зор, з апошняга паверха.
1992
|
|
