Цяжка, ды мушу: падамся ў дарогу!
Зьбітыя рыфмы паклічу ў падмогу.
Зьбітыя рыфмы? Ну гэтак жа: «Зьбітыя!» –
Моршчацца крытыкі, людзі сярдзітыя.
Зьбітыя – нібы набойкі жалезныя
Ці ў пілігрыма кавенька з алешыны.
Зьбітыя рыфмы? I хто гэта выдумаў?
Пэўна, хто слову ня рад самавітаму.
Рыфмы збываюцца ці не збываюцца,
Зьзяюць ці гаснуць, але – не зьбіваюцца.
Так, як і «рыфма» зязюлі адвечная,
Так, як і сэрца ў грудзях чалавечае:
Б’ецца і б’ецца, але не зьбіваецца,
А – ці спыняецца, ці – разрываецца.
1992
|
|
