Далёкія сны-байкі
паднялі галаву,
пад сьлёзы балалайкі
усталі наяву.
Ажыла, што заснула
ў магілах, курганох,
і струны ўскалыхнула,
забілася ў грудзёх.
I ветрам зашумелі
дні восені глухой
і бурныя мяцелі
са сьнежнаю пургой.
I тлумаў крок ударны
на бруку зазьвінеў,
і песьні іх бунтарны
ўстаў збуджаны напеў.
Так ў пералівах медных,
агністых і жывых
збудзілася легэнда
на струнах залатых.
1935
|
|
