Скіну з плеч шырокіх
Рызманы пад лаву,
Закашу за локаць
Зрэбныя рукавы.
На адходзе вёсцы
Пакланюся нізка,
На мяжы бярозцы,
Што была калыскай.
А калі дадому
Больш я не вярнуся, –
Пра маю дарогу
Вам раскажуць гусі
Ці шляхі-этапы,
Дзе хадзіў, загінуў,
Дзе ў свой час апошні
Я знайшоў спачынак.
Каб памінкі справіць,
Клікніце знаёмых,
Цымбаліста Юрку,
Скрыпача Сымона.
Толькі хай ня плачуць,
Дужа не сумуюць
I да помсты песьню
З тапаром рыхтуюць.
Але мо' вярнуся –
Прынясу гасьцінцаў;
Да паўночы зорнай
Будзем весяліцца.
Прынясём саломы
I падпалім неба, –
Хай расчэша хмары
Пеўня алы грэбень...
Пойдзем мы у скокі.
I аж да заранкі
Будуць нашы ногі
Выкрасаць маланкі;
Будуць нашы струны
Рвацца ад пацехі,
Хлебам пахнуць гумны
I сьмяяцца стрэхі.
1937
|
|
