Каб хутчэй пустое зельле,
Колас, горам наліваны,
Вецьце сплеценага хмелю,
I крапівуля парканаў,
I сагнутую на вытак
Нашых рэк нядолю-гора,
I дубцы сівой ракіты,
I жабрачыя аборы,
Хмар зьвісаючыя грывы,
Песьні роспачы і плачу, –
У жніво на нашых нівах
Перагнуць на серп гарачы!
1938
|
|
