Знаю: можна ўратавацца, брат,
Ад вялікіх або меншых страт,
Ад бурлівых акіянскіх вод,
Ад землетрасеньня і грымот, –
Толькі не ад Мар'іных вачэй,
Што гараць за сонца гарачэй.
Часам гляне зблізку ці здалёк
I закіне ў сэрца вугалёк,
Той, што разгараецца ў агонь,
Той, што ты з далоні на далонь
Будзеш, несучы, перакладаць –
Так ён паліць! – і аберагаць
Ад вятроў, дажджоў, сьцюдзёных зім,
Бо расстацца немагчыма зь ім.
1954
|
|
