Я гэта люблю падарожжа,
Зь якім і зраўняцца ня можа
Вандроўка ў любыя Таўрыды –
У казачныя краявіды.
А гэта – вандроўка празь сёлы,
Праз край мой шырокі, вясёлы,
Бясконцыя нівы, дубровы –
Ў маю беларускую мову.
У родную мову, якая
Усімі вясёлкамі зьзяе,
Смалістымі пахне лясамі,
Жывымі зьвініць галасамі.
О, колькі яшчэ не адкрыта
Адценьняў у ёй і блакіту,
Патрэбных народу, паэтам,
Каштоўнай руды, самацьветаў!
1956
|
|
