Ён расьце каля дарогі, Ён цьвіце агнём блакітным, Незвычайным, ад якога – Цеплыня ў кустах ракітных. Цень яго надзейным сховам Служыць для вульлёў чмяліных, Для ватаг баравіковых, Вывадкаў цецеравіных. I ня дзіва, што заўсёды, Калі расьцьвітае лубін, У ліхую непагоду Шаракі тут грэцца любяць. I самому тут уцеха Ў зеляніне прытаіцца, Калі знаеш пушчы рэха, Калі любіш пах жывіцы.
1961
|
|