Ніводнай сустрэчы, нядзелі
Бяз скрыпкі ў нас не абышлося,
Ніводнага ў вёсцы вясельля,
Ніводных дажынак увосень.
Ня бойся ж, дзяўчына, паслухай
Ты скрыпкі – маёй весялухі!
Пра што яна толькі ні кажа!
I песьні сьпяваць памагае.
«Лявоніху» ж толькі зайграе,
Дык рукі ў букеты павяжа
I сэрцы у пары злучае.
Ня бойся ж, дзяўчына, паслухай
Ты скрыпкі – маёй весялухі!
1961
|
|
