Добрым і сардэчным словам
Не забудзь ніколі ўспомніць
Свайго друга-садавода,
Што прывіў лясную дзічку,
Жаўрука, які вясною
Разбудзіў яе пупышкі,
Дождж, які паіў карэньні,
Вецер, што гайдаў галіны,
Пчол, якія апылялі
Цвет ружовы і духмяны,
Рукі смуглыя дзяўчыны,
Што плады зьбіралі ўвосень, –
Калі будзеш гэты яблык
На сваёй трымаць далоні.
1961
|
|
