Ключ жураўліны! Гэта – ключ, якім адмыкаюць Весьнія воды, Цёплыя подыхі ветру, Зялёныя руні, Птушыныя гнёзды, Вясёлкі I радасьць. Таму, калі бачу яго, Мне хочацца рукі свае працягнуць Аж пад хмары асеньнія, Каб ключом гэтым Зноў адамкнуць Маладосьць.
1963
|
|