Paezija!
Ja ciabie znaju,
Hareźłivaja maładzica
Z pasiołka majho,
Jakaja kryčała nia raz,
Zamaniŭšy ŭ małiny:
– Chutčej dahani!
Krychu sentymentalnaja,
Jak usie žančyny,
Što lubiać dziaciej
I časta ciažarnyja chodziać.
Voś i siahońnia –
Siadziš ty pad babkaju žyta,
Hrudźmi zaharełymi
Kormiš małoha,
Jaki choča sonca złavić.
Nichto nie ŭhadaje,
Kudy pojdzieš viečaram,
Dzie tvoj prypynak,
Choć ja adčuvaju,
Što niedzie žyvieš ty
Miž polusami majho serca –
Maŭčańniem i krykam.
1965
|
|
