Я помню крылы вашых рук,
Сукенку з воблакаў лятучых
I басаножак гулкі стук
На лесьвічнай бэтоннай кручы,
Свой страх, калі прынёс букет:
Хаця б ніхто ня мог дазнацца,
Што закахаўся ваш сусед.
О дні далёкага юнацтва,
Калі лічыў кіёк мячом,
Шчытом – звычайны ліст паперы,
Калі вада была віном,
А вы – міфічнаю Вэнэрай.
1965
|
|
