Парог, вычасаны з успамінаў, Астаўся за мной; Дзьверы, на завесах цвыркуновай песьні, Асталіся за мной; Вокны, зашклёныя вачамі блізкіх, Асталіся за мной; Хата, пакрытая крыламі ластавак, Асталася за мной, – Як жа мне не азірнуцца назад, Нават калі б я застыў Слупом солі?
1965
|
|