Pach taki idzie ad žyvicy,
Što až kružycca hałava,
Varjaciejuć ziaziułi, sinicy,
Žaram zieleni tleje trava.
Ty idzieš, apuściŭšy vočy, –
Moža, hetak i lepš, –
A to, hlanuŭšy, znaju – suročyš,
A ja ŭmih by aślep.
Niemahčyma viasnoj na źmiarkańni
Błukać pa baram,
Dzie ŭsie drevy – drevy paznańnia
Zła i dabra.
1966
|
|
