Чаму ў блакіт нябёс Заўжды жаўрук ляціць? А як жа не ляцець, Калі яму карціць. Знаць, што ў далечыні, Што – за кустом лазы, За шэрым валуном, Што дрэмле на мяжы. Цікавасьцю сваёй Мяне ён захапіў. I я хачу знаць – што За сінявою ніў, За россыпамі зор, За той далечынёй, Што некалі мяне Атуліць цішынёй.
1969
|
|