Hej, pajechaŭ syn Daniła...
|
Pieśnia na vajacki ład
|
Hej, pajechaŭ syn Daniła Vajavać na vajnu, Ad napadu, ad niavołi Baranić staranu. Syna maci vypraŭlała, Kryž na pamiać dała, Kab matulu rodnu pomniŭ, Jak pajedzie ź siała. A dziaŭčyna, miła sercu, Praviała za siało I dała na pamiać pierścień, Kab u bojkach viazło. Tak pajechaŭ syn Daniła Sam saboj na vajnu, Azirnuŭsia na chacinu Dy zmachnuŭ ślazinu. Jechaŭ pole i druhoje, Trećcie pole daścih, Dzie sabrałisia žaŭniery Ź sioł i viosak ŭsich. I pajšłi jany pachodam, Družna, śmieła pajšłi, Kab von złybiadu prahnaci Ź biełaruskaj ziamłi. Dobra ŭsie tam vajavałi, – Umirałi ŭ baju. A najlepš Daniła biŭsia Za krainu svaju. Chto jšoŭ zzadu, a chto zboku, Aziraŭsia nazad, A Daniła ŭsiudy ŭpierad Vystupaci byŭ rad. I ručyła, šancavała Ŭ bitvach ciažkich jamu, Ažno vorah napužany Dzivavaŭsia tamu. Hod minuŭ, jak vajavaci Šoŭ Daniła ź siała, A ŭžo słava pa ŭsim śviecie Ab im hromka išła. Jak ačyściłi vajaki Kraj ad voraha svoj, Važna jechałi dadomu, Jak tych pčoł bujnych roj. A napieradzie ŭsich jedzie Naš Daniła z vajny, Šabla błiskaje pry boku, Koń pad im bułany. Jon viazie ŭsim padarunki: Maci srebny abraz, A svajej dziaŭčynie miłaj Doŭhi pacierak źviaz.
1919
|
|