РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Уладзімер Дудзіцкі
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Кідаў я сеці ў глыб рачную
За хваляй хваля ўсё шпарчэй
хінецца, горнецца суладна,
і рэчка, Пціч мая, цячэ,
паволі коціцца да спаду.
 
Абапал вольхі. Медзь ракіт
шуміць у звоне лозаў ніцых,
і вербы гольлем да ракі
зьвісаюць хваль тугіх напіцца.
 
Няраз праз гэтыя гарбы
кідаў я сеці ў глыб рачную,
ды заўжды ўлоў мой бедным быў,
бо й рыба, кажуць, стала чулай...
 
Няхай сабе жывець яна,
тлусьцее, корміцца у Пцічы:
на сьвеце-ж рэчка не адна,
іх вельмі шмат – не пералічыш.
 
О, хвалі срэбныя, шпарчэй
плывеце, любыя, рачныя!
Ня спыніць вас, не урачэ
ніхто ніякімі вачыма.
 
Дудзічы, ліпень 1941
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.