Ня ўлукаткі, а проста – напрасткі,
адмерваючы вёрсты крокам спорным,
кладзецца шлях на жорасьце хрусткім
перад вачыма зайздрасьці супорнай...
Настойліва імкнуцца урачы,
а ён, каб з прытаптаным не спаткацца,
у сховінах рабінавай начы
глянцуе спрыт, што ў даўнасьці намацаў.
Паўдзённая Амэрыка, кастрычнік 1955
|
|
