Мне сёньня прысьнілася хата...
У ёй мы калісьці жылі!
Вясною там бэзу багата,
Зьвіняць над лугамі чмялі.
Праз сон я ў маленства глядзела,
Ў туманны, сівы вербалоз,
Я зноў сьвятказала нядзелю
Ў зацішку знаёмых бяроз!
Шумелі за хатаю сосны,
I стукалі промні ў акно.
Малою на ўзьмежачак росны
Сьпяшалася слаць палатно.
За вокнамі стукалі колы,
Зарою палаў далягляд,
I плакала я, бо ніколі
Туды не вярнуся назад.
|
|
