Чаму не назвалі Алесяй?
Зайздрошчу дзяўчынцы Лесі.
Я ж родам з глыбінь Палесься,
зь вёсачкі сярод лесу.
Над Балтыкай восеньскі дожджык,
над Балтыкай хмары ў зеніце.
Мой дарагі спадарожнік,
Лесяй мяне завіце.
Пясок тут пад колер бурштыну,
як на Палесьсі ігліца.
Я край гэты хутка пакіну,
а Вам буду доўга сьніцца.
Залашчаць пяшчотаю словы,
радасьцю, болем прызнаньня,
i мне на латышскай мове
будзе нашэптваць раньне:
Леся... Алеся... Леся...
|
|
