Z taboj daŭno nie hamaniłi,
a recha hołasu płyło
ź viełikaruskaje raŭniny
u biełaruskaje siało.
To adzyvałasia praklonam,
to pierachodziła va ŭschłip,
pierahavorvałasia z klonam
i acichała ŭ cieniu łip.
A ja vakołicu minała
na schile hamankoha dnia,
suničnaj brahaj sustrakała
mianie ščaśłivaja radnia.
Paśla hareła, jak trochkutnik,
suzorje pad aknom maim,
i štoś łaskavaje tryputnik
šaptaŭ mnie hołasam tvaim.
|
|
