Прастора спазнаецца ў руху...
А як спазнаць цябе цяпер,
калі пакінуў толькі скруху,
і сэрцу, і душы – зьнявер!
Няўжо замкнёна моцна кола?
Я ж ганарліваю была...
Сьляды, твае сьляды наўкола,
завея іх не замяла.
А ты прыйдзі, яшчэ ня позна,
ты перадумай, пазвані!
О, як натхнёна і высозна
гараць надзей маіх агні.
|
|
