Вясна. Празрыстае паветра.
Звон пташак. Сьпевы капяжоў.
Ледзь чутны, пацяплелы ветрык
гуляе. Сакавік прыйшоў.
Дзень падужэў, а ноч аслабла.
Цякуць, ліюцца ручаі...
Бог мой, тады якога д’ябла
нам не жывецца на зямлі?!
Вясна зруйнуе, нарадзіўшы.
Краса імгненьняў праміне.
Вясна абновіцца, забіўшы
цябе, яго, яе, мяне,
усіх...
16.III.2004
|
|
