 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Парасон мне на дзень нараджэньня бацькі падарылі.
З парасонам пайшоў я атрымліваць першы свой пашпарт.
Памяшканьне, прапахлае клеем канторскім,
падалося надзіва ўрачыста-сьвяточным,
бо мне выдалі пашпарт, і я расьпісаўся
па-над тоненькай рыскаю, пад фотакарткай.
Пашпартыстка заўзята мяне віншавала,
ну а я разглядаў яе доўгія зграбныя пальцы,
перапэцканыя ў безнадзейна-вучнёўскі атрамант.
У руцэ – парасон, а ў кішэні – мой пашпарт.
Мусіць, варта хоць неяк адзначыць падзею.
Трэба лодачку ўзяць напракат, ёсьць жа пашпарт...
Дзядзька-лодачнік выдаў дабротныя вёслы.
Плыў я доўга, і плыў я ўсё проці цячэньня.
Ну а потым, як скончылісь сілы, спыніўся
і паклаў на какоры бліскуча-сьлязлівыя вёслы.
Дождж пайшоў. Неба доўга зьбіралася з духам,
каб наш горад засьмяглы памыць і пачысьціць.
Я раскрыў над сабой парасонавы купал
і павольна паплыў, толькі ў іншым кірунку.
5.VII.1987–13.XII.2004
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
