Вы памыляецеся,
Калі думаеце,
Што паэт – штукатур,
Які валодае чарамі верша.
А ён толькі тады
Бывае сапраўдным паэтам,
Калі вызваляецца
Зь іх ланцугоў.
Вы памыляецеся
I калі залічваеце яго
Да ліку сьвятых,
Бо пра што можа сказаць
Нейкі бязгрэшны
I нудны праведнік?
Вы памыляецеся
I калі запрашаеце яго
У прыстойную кампанію,
Бо сапраўдны паэт
Часта псуе
Агульны настрой.
Вы памыляецеся,
Калі хваліце
Ці асуджаеце яго,
Бо сапраўдны паэт
Адкрывае новыя ісьціны,
А яны ніколі не нараджаюцца
Бясспрэчнымі.
1979
|
|
